utercunque

ŭter-cumque ( -cunq- ), utrăcumque, utrumcumque, pron.

I.

Whichever of the two, whichsoever, whichever (rare but class.):

magnae utrimque copiae ita paratae ad depugnandum esse dicuntur, ut, utercumque vicerit, non sit mirum futurum,

Cic. Fam. 6, 4, 1:

in quo bello, non, utracumque pars vicisset, tamen aliqua forma esset futura rei publicae,

id. Brut. 1, 15, 10:

ea res, utrocumque dicitur modo,

Quint. 9, 2, 6:

utrumcumque erit, prima sit curarum, ut, etc.,

id. 4, 2, 89; cf. id. 5, praef. §

3: ne sententia sua, utramcumque in partem dicta esset, ipsa sese rescinderet,

Gell. 5, 10, 15.—

II.

Indef.:

utrocumque modo sequetur summa confusio,

either way, Quint. 3, 6, 29; id. 6, praef. § 11; 12, 10, 59.